Infinite Stratos Chapter 1 "Hit up Summer"

อันนี้เป็นนิยายจาก BD Infinite Stratos แผ่น 1นะครับผมยังไม่เคยแปลนิยายเลยสักครั้งอาจจะแปลได้ไม่ดีที่ควรขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยละกันครับ  Enjoyment~*

Chapter 1 : "Hit Up Summer!"
"ยินดีด้วยครับคุณถูกรางวัลใหญ่!"
ชาร์ลล็อตตกตะลึงในภาพที่เห็นตรงหน้าคือชายที่กำลังสั่นกระดิ่งอยู่
ในย่านการค้าที่ใกล้กับสถาบัน IS ชาร์ลล็อตชนะรางวัลจับฉลาก
"มีอะไรเหรอ?เกิดอะไรขึ้น?"
"เออ ลอว์ร่าดูเหมือนว่าฉันจะถูกรางวัลละ"
"หา?เยี่ยมไปเลย"
ลอว์ร่าซึ่งติดสอยห้อยตามมาช็อปปิ้งพร้อมกับชาร์ลล็อต ถึงแม้เจ้าตัวจะไม่รู้ว่าถูกรางวัลคืออะไร ก็ยังชมชาร์ลล็อตไปว่า "เยี่ยมไปเลย"
"นี่ครับ! รางวัลที่สามบัตรเข้าพักรีสอร์ทแอนสปา!"
เมื่อได้ยินคำว่า"รีสอร์ทแอนด์สปา" ชาร์ลล็อตก็ตาโตขึ้นมาทันที
"เอ๋?หมายถึงที่ที่สร้างเสร็จเมื่อเร็วๆนี้ใช่ไหม?"
"ครับ! มันเป็นสถานที่ที่คุณจะสามารถเพลิดเพลินกับสปาเวิลด์บ่ออาบน้ำรวมของรีสอร์ทแห่งนี้! แต่ถ้ากลัวจะเขินหรืออายแค่ใส่ชุดว่ายน้ำเข้าไปก็ไม่มีปัญหาแล้วครับ
"บ-บ่ออาบน้ำรวม...."
สิ่งแรกที่เธอนึกถึงเมื่อได้ยินคำนี้ แน่นอนคืออิจิกะ
บ่ออาบน้ำรวม....อาบน้ำรวมกับอิจิกะ....
ชาร์ลล็อตนึกถึงใบหน้าของอิจิกะที่มีไอน้ำบดบังนิดๆ
ทำให้เธอนึกเขินขึ้นมาทันที เธอรีบรับรางวัลที่ได้มาอย่างรวดเร็วและหันไปทางลอว์ร่า
"ละ-ลอว์ร่า,อยากไปด้วยกันไหม?"
"เอ๋?"

"เฮ้อ...จะทำไงดีเนี่ย เกร็งไปหมดแล้วเรา"
ในช่วงเวลา 18.00   ชาร์ลล็อตได้ยืนอยู่บริเวณทางเดินของชั้นปีที่ 1ของสถาบัน IS
ประตูที่อยู่ด้านหน้าของเธอมีป้ายแขวนเขียนไว้ว่า "โอนิมูระ"ซึ่งเป็นห้องพักของอิจิกะนั้นเอง
"ควรจะพูดชวนยังไงดีนะ...."
เป็นอีกครั้งที่ชาร์ลล็อตได้ฝึกจำลองสถานการณ์คิดซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ
"คือว่าฉันถูกรางวัลมา  อิจิกะอยากไปด้วยกันไหม?"
"อือไปสิ! สปาเวิลด์เธอต้องใส่ชุดว่ายน้ำด้วยใช่ไหม?  ฉันจะตั้งตาคอยนะ"
"อิจิกะชอบบ่ออาบน้ำขนาดนั้นเลยเหรอ"
"เปล่า,ที่ฉันตั้งตาคอยน่ะคือการได้เห็นชาร์ลในชุดว่ายน้ำต่างหาก"
"เอ๋?"
และเขาก็ดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอด และก็จูบฉัน...
"ใช่แล้ว มันต้องแบบนี้ล่ะ!!"
"เอ๋ ชาร์ล?"
ว้ายยย!?!?
"อะ-อะ-อะ-อะ-อิจิกะ!?!?"
จู่ๆประตูก็เปิดและคนที่ยืนอยู่ตรงนั่นก็คืออิจิกะนั้นเอง
เพราะกะทันหันเกินไปชาร์ลล็อตเลยไม่สามารถเก็บท่าทีที่ลุกลนได้
หวาา?...คือ...นั่นมัน? เออ..คือ...จูบ?
แน่นอนมันไม่ใช่ความจริง! ชาร์ลล็อตใช้เวลาเกือบ10วินาทีกว่าจะคิดได้และสติกลับคืนมา
ชาร์ลล็อตหันไปเผชิญหน้าอิจิกะอีกครั้ง
"นี่!"
"หืม?อะไรเหรอ"
"อะ-อาหาร"
"หืม?อา ข้าวเย็นนะเหรอ?ไปทานด้วยกันไหม?"
"อะ-อืม!"
ชาร์ลล็อตได้กับอิจิกะก็ได้เริ่มต้นเดินไปโรงอาหาร
และเธอตัดสินใจที่จะบอกเรื่องนี้หลังจากกลับจากโรงอาหาร
ชาร์ลล็อตได้แอบเหลือบไปมองอิจิกะที่อยู่ข้างเธอ      อิจิกะก็หันกลับมาพูด "หืม?"
ทำให้เธอต้องเบือนหน้าหนีอีกครั้ง
จนหน้ามีสีชมพู่ระเรื่อ
"อะ,โอนิมูระคุง! ยะฮู่~"
"กำลังจะไปทานอาหารกันเหรอ? อา สนิทกันจังน้า ฉันมาช้าไปสินะ"
"นี่ นี่ โอนิมูระคุง บางครั้งฉันไปเที่ยวห้องโอนิมูระคุงได้ไหม?"
เวลาอิจิกะเดินผ่านห้องโถงก็เป็นที่จับตามองของสาวและมักจะมีคนเข้ามาทักทายอยู่เสมอ  เป็นอีกครั้งที่ชาร์ลมั่นใจว่า อิจิกะเป็นที่นิยมจริงๆ
อิจิกะ...ใจดีกับทุกคนตลอดเลยนะ
จะดีมากเลยถ้าอิจิกะจะสนใจฉันแค่คนเดียว....
ชาร์ลล็อตเลยทำแก้มป่องออกมาเล็กน้อยและเธอก็คิดว่าความรักของเธอช่างเห็นแก่ตัวจริงๆ
"ชาร์ลล็อต เป็นอะไรเหรอ?ดูท่าทางเธออารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะ"
"มะ-ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรจริงๆ"
ชาร์ลล็อตไม่อยากจะเชื่อว่าอิจิกะจะสังเกตเห็นเลยทำให้เธอรู้สึกแปลกใจที่อิจิกะสังเกตเห็นได้
อิจิกะชอบทำตัวซื่อในความรู้สึกสำคัญๆแต่หากเป็นความรู้สึกปลีกย่อยของผู้อื่นเขาจะเอาใจใส่มาก
ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเศร้าใจดี   ชาร์ลล็อตรู้สึกสับสนในใจ
พวกเขาลงบันไดมาและมุ่งหน้าไปยังโลกอาหารที่อยู่ชั้นแรก
"อิจิกะจะทานอะไรเหรอ?"
"อืมม... ฉันว่าจะทานนิราเระบะ* เซตนะ"
"ตับเหรอ...?" ให้ความรู้สึกแบบลูกผู้ชายดีนะ"
"ฮ่าฮ่า หมายความว่าไงนะ?"
"ก็แค่รู้สึกประทับใจแค่นั้นละ ชิ...อย่ามาหัวเราะฉันนะ"
"โทษที โทษที แล้วชาร์ลล่ะจะทานอะไร?"
"ฉันเหรอ อืม...."
ชาร์ลล็อตหันไปมองเมนูอีกครั้งและก็หยุดสายตามองไปที่ชุดอาหาร
"ฉันเอาอันนี้ล่ะดูหน้าทานดี"
"น่าทานดีแฮะ งั้นเดี๋ยวมาแลกกันทานนะ"
"เอาสิ! แลกแน่นอน"
อิจิกะจะป้อนให้อีกแล้วเหรอ!? "อ๊า อืมมมมมม~" หึ...หึหึหึ...
หลังจากใช้จินตนาการสูงสุด ชาร์ลล็อตก็ได้ตันสินใจอยากรวดเร็วและพุ่งไปที่เคาเตอร์
อ๊าาาาา~ทานกับอิจิกะ! อาาาาา ~กับอิจิกะ!
ชาร์ลล็อตรีบรับอาหารและก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ
"ชาร์ล"
"อืม!?"
"อะนี่"
อิจิกะได้ยื่นจานขนาดเล็กที่มี นิราเระบะ กับจานเปล่ามาให้เธอ
"...เยี่ยม"
"?"
ทำไมวันนี้ต้องมีจานเล็กไว้แบ่งบริการด้วยหะ !!!!
การตอบสนองความเข้าใจเขายังแย่เหมือนเดิม ชาร์ลล็อตแบ่งอาหารบางส่วนลงในจานเล็ก
"อะ"
"ขอบคุณนะ โอ้ว...ดูหน้าทานเข้ากันได้ดีจริงๆ"
"............."
"ทานละครับ"
".............."
"ชาร์ลไม่ทานเหรอ?"
"ทาน"
"หืม?หรือว่าอยากให้ฉันป้อนอีกเหรอ?"
"มะ-ไม่ใช่"
ด้วยความเขินอายจากสายตาที่อิจิกะมองมาเลยทำให้ชาร์ลล็อตลุกขึ้นโดยไม่รู้ตัว
"พูดเล่นนะ! พูดเล่น"
"อิจิกะรู้ไหมว่ามีบางเรื่องควรพูดและไม่ควรพูด"
"ขะ-ขอโทษ"
"ดีมากหัดคิดก่อนทำบ้างนะ!"
เธอกลับมานั่งที่เดิมตอนนี้หัวใจของเธอได้พ่องโตอย่างกับลูกบอลลูน
(โธ่~~~~~~บ้าจริง บ้า บ้า ....!เราควรจะตอบไปว่า "อืม"สิ)!!!
*เข้าโหมดเพ้อ*
"นี่ชาร์ลอยากให้ฉันป้อนเธอเหรอ?"
"อะ-อืม..."
"นิสัยไม่ดีเลยนะ"
"เฉพาะกับอิจิกะเท่านั้นล่ะ...."
"ครับ ครับ อะ อ้ามมมมมม"
"อ้ามมมม"
"อะ มีซอสเลอะที่มุมปากเธอนะ"
"เอ๋?"
"เธอหนีไม่พ้นหรอกนะชาร์ล"
"อะ-อิจิกะ!? นั่นมัน...จูบ!?"
"นี่แนะ จุ๊บ"
อือมมมมมม ....
*จบโหมดเพ้อ*
"อืม! นี่อร่อยมากเลย ชาร์ลลองทานดูสิ"
"อะ-อืม..."
ชาร์ลล็อตเอาตะเกียบไปคีบที่จานอิจิกะ ซึ่งไม่ทราบเพราะเหตุใดเธอกลับมาหน้าแดงอีกครั้ง
"อร่อยไปเลย"
"ใช่ไหมล่ะ"
"มันมีขิงใส่ด้วยใช่ไหม?อิจิกะรู้หรือเปล่า?"
"อืมมม....ฉันก็คิดอยู่ว่ามีอะไรอยู่ในปลา มันเข้ากันได้ดีเลยล่ะ!"
"อร่อยทั้งสองอย่างเลย! ฉันอยากทำอาหารให้เก่งแบบนี้มั่งจัง"
"ชาร์ลค่อนข้างมีฝีมืออยู่แล้ว เธอต้องทำอาหารได้เก่งแน่นอน"
"น-นายคิดงั้นเหรอ?"
"อืมตอนทำคัพเค้กเธอก็ทำได้อร่อยมากเลยไม่ใช่เหรอ?"
"อา ใครๆก็ทำได้นะ"
"ไม่จริง ไม่จริงเลย ฉันคิดว่าเธอมีความสามารถในการทำอาหารนะชาร์ล"
"ขะ-ขอบคุณนะ...."
ความสุขจากการถูกชื่นชม  ความรู้สึกดังกล่าวเป็นแรงผลักดันให้ชาร์ลถามคำถามนั้นขึ้นมา
"วะ-ว่าแต่อิจิกะมะรืนนี้ไปที่นี่ด้วยกันไหม?"
"หืม?"


End Chapter 1 "Hit up Summer"